
Τον παρακολουθούμε και τον παρατηρούμε επί χρόνια, για το πώς στήνει τις δουλειές του και πώς εκφράζεται μέσα από αυτές. Ένα νέος άνθρωπος με μεράκι και αγάπη για το θέατρο δέχτηκε να μας μιλήσει για τη μουσικοθεατρική παράσταση "Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη", μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα στο Χορόδεντρο. Ο πρωταγωνιστής και συνσκηνοθέτης της παράστασης μας μίλησε για την Ρόζα και τον Άλκη, που η μοίρα θέλησε να γνωρίσουν τι είναι αυτό που λέγεται αγάπη. Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο αγαπητός σε όλους Αστέρης Νάτσιος...
Πρωταγωνιστής της μουσικοθεατρικής παράστασης "Τι είναι αυτό που το λένε Αγάπη". Μιλήστε μας για αυτήν πολλά υποσχόμενη παράσταση;
Πρόκειται για τις βιογραφίες δύο ανθρώπων που έζησαν την περίοδο των ανταλλαγών πληθυσμού λίγο μετά τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ο Άλκης Πετσάς από την Κωνσταντινούπολη και η Ρόζα από την Σμύρνη. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια σε συνδυασμό με τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους, την φτώχεια, τις κακουχίες, την έλλειψη αγάπης και αρκετές άλλες παράμετροι που αναπόφευκτα καθόρισαν τις ζωές και τις πράξεις τους. Στοιχείο μυθοπλασίας αποτελεί ο ρόλος του μαέστρου που ως συνδετικός κρίκος τους ζωντανεύει επί σκηνής με τις μουσικές του. Ένα εγκωμιαστικό ταξίδι μιας αγάπης, με αφετηρία δυο αλησμόνητες πατρίδες και τερματικό σταθμό μια προσφυγική πόλη, αυτή της Θεσσαλονίκης μέχρι τις αρχές του '40. Οι ήχοι του ελαφρού και του ρεμπέτικου τραγουδιού ακροβατούν πλάι πλάι με τα βήματα του τάνγκο, σε μια εποχή που κατάφερε να συγκεράσει το ρομαντισμό με την αλητεία.
Στο έργο υποδύεστε τον Άλκη, ένα νέο που μπαίνει στην οδυνηρή διαδικασία της ξενιτιάς. Τι οδηγεί τον ήρωα σε αυτή την κίνηση;
Ο Άλκης μεγάλωσε στα Ταυτάλα της Κωνσταντινούπολης. Το 1929, ξέσπασε μια μεγάλη πυρκαγιά (κατ΄ άλλους εμπρησμό των Τούρκων, κατ΄ άλλους εγκληματική αδιαφορία και κατ' άλλους αδυναμία μέσων πυρόσβεσης). Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από την πατρίδα του μιας και έχασε ό,τι είχε και δεν είχε. Υποθέτουμε πως ο λόγος δεν είναι αμιγώς αυτός διότι γεννάται το ερώτημα: γιατί δεν έμειναν να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους εκεί; Όποιος βιώνει μια τέτοια καταστροφή αποφασίζει να αλλάξει χώρα; Χωρίς ιδιαίτερες ιστορικές πηγές αλλά περισσότερες πηγές- μαρτυρίες καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα. Προφανώς η πυρκαϊά ήταν εμπρηστική απόπειρα από μέρους των Τούρκων με σκοπό να διώξουν τους πληθυσμούς που ήκμασαν και μετά το γεγονός αυτό, φοβούμενοι ακόμα και για τις ίδιες τις ζωές τους, αποφάσισαν να ξενιτευτούν.
Στη σκηνή θα δούμε δύο παράλληλες ζωές, του Άλκη και της Ρόζας, που έχουν κοινό τον ξεριζωμό. Τι πιστεύετε πως οδηγεί σήμερα τους νέους σε αυτήν την τακτική και δεν παραμένουν στην Ελλάδα, μαχόμενοι για την επόμενη ημέρα;
Στη δική μας περίπτωση μιλάμε για την εκούσια ή ακούσια ανταλλαγή των πληθυσμών. Η εκούσια ίσως να έπρεπε να μπει σε εισαγωγικά βέβαια γιατί κανένα βιβλίο -ιστορικό και μη- δεν μπορεί να ''φερθεί'' αντικειμενικά σε προσωπικές περιπτώσεις. Όπως και να έχει, στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για προσφυγικό. Στην περίπτωση τώρα των σημερινών Ελλήνων, θεωρώ πως δεν έχουν κάτι να περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι που ίσως βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης τους. Δε βλέπουν πρόσφορο έδαφος για να χτίσουν τα όνειρα τους, τους στόχους τους. Τα εργατικά δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα έχουν κλονιστεί και οι συνθήκες φαίνονται μη ασφαλείς για το μέλλον.
Η παράσταση είναι μουσικοθεατρική και στο παρελθόν σας έχουμε δει σε παρόμοιες παραστάσεις. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει σε αυτό το είδος;
Είναι η δεύτερη παραγωγή του είδους που εμφανίζομαι. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανα κάτι τέτοιο μιας και οι ιδιότητες μου επί σκηνής περιορίζονταν στην υποκριτική και στο χορό. Δεν έχω εντοπίσει ακόμη τι είναι αυτό που με γοητεύει στο είδος αυτό, ίσως γιατί το αντιμετωπίζω ως ηθοποιός, του φέρομαι όπως σε όλους τους ρόλους που έχω υποδυθεί. Παρότι, λοιπόν, το τραγούδι εισβάλλει τόσο δυναμικά στη δουλειά μου, εγώ εξακολουθώ να νιώθω ότι κάνω θέατρο, ό,τι έκανα πάντα δηλαδή.
Εκτός των άλλων καλλιτεχνικών σας δραστηριοτήτων, γνωρίζουμε ότι διδάσκετε χορό. Ποιος ήταν ο στόχος σας, όταν ξεκινήσατε να ασχολείστε με όλες αυτές τις όμορφες δράσεις;
Την υποκριτική την κυνηγούσα από τότε που με θυμάμαι και πάντα ήθελα να είμαι επαγγελματίας ηθοποιός (έτσι έλεγα από τα 10 μου). Ο χορός προέκυψε αρχικά μέσω του θεάτρου και έπειτα αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί του πιο επαγγελματικά. Χόρευα απλώς για μένα, για να χορεύω έτσι, επειδή γούσταρα κι επειδή ήξερα ότι αποτελούσε κινησιολογικό εφόδιο υποκριτικά. Άρχισε να με μαγεύει όσο και το θέατρο όμως με φυσικό επακόλουθο τις σπουδές μιας και αποφάσισα να το αντιμετωπίσω σοβαρά και να ασχοληθώ με αυτό στις αίθουσες των σχολών χορού.
Διδάσκετε υποκριτική σε γνωστό ΙΕΚ της πόλης. Εκτιμάτε πως η νέα γενιά μπορεί να ελπίζει σε ένα λαμπρό μέλλον στην υποκριτική, από τη στιγμή που ο τομέας αυτός "βομβαρδίζεται" από ανθρώπους που, καλώς ή κακώς, δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις;
Εκτιμώ πως σε αυτό το χώρο, λαμπρό μέλλον έχει αυτός που το θέλει πολύ και δουλεύει σκληρά και όχι αυτός που κατά κόσμο είναι "ταλέντο εκ φύσεως".
Από την άλλη, δεν είναι η θέση μου να κρίνω ή να εκτιμήσω τις γνώσεις των καθηγητών στο χώρο διότι για να είναι εκεί που είναι ο καθένας προφανώς υπάρχει λόγος κι αν είναι ελλιπείς οι γνώσεις τους δε θα είναι εκεί για πολύ. Θέλω να πω, όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος στις συνθήκες μιας ελεύθερης αγοράς.
Σας είδαμε σε συμμετοχές σας σε τηλεοπτικές σειρές. Σας έχει λείψει η τηλεόραση; Τι θα σας ενδιέφερε να κάνετε τηλεοπτικά στο μέλλον;
Δεν το έχω σκεφτεί για να είμαι ειλικρινής. Μπορεί να νοσταλγώ κάποιες στιγμές αλλά δεν κοιτάω πίσω, οπότε δε μου λείπει προφανώς. Όσο μεγαλώνω, διαπιστώνω πως αφήνω τη ζωή να μου τα φέρει όπως θέλει. Σαφώς θα με ενδιέφερε στο μέλλον, αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω κάτι συγκεκριμένο.
Στην παράσταση που πρωταγωνιστείτε, βλέπουμε έναν συνδυασμό ρεμπέτικου τραγουδιού και λαϊκού. Θεωρείται πως το πάντρεμα αυτό, θα έχει απήχηση στο κοινό, που θα έρθει στην παράστασή σας και για ποιο λόγο;
Νομίζω θα έχει. Σε όποιον αρέσει η ρομαντική εκείνη εποχή θα ταξιδέψει και ζήσει μέσα απ’ τις ζωές δύο ανθρώπων με "κοινωνό" τη μουσική και κατ’ επέκταση τα τραγούδια αυτά.
Ως Αστέρης, έχετε καταλήξει μέσα σας "Τι είναι αυτό που το λένε Αγάπη";
Η αγάπη γενικά και όχι συγκεκριμένα ερωτική - διότι γίνεται μνεία για κάθε είδους αγάπη στο έργο - θεωρώ πως είναι δύναμη καθοριστική και λειτουργεί ως βιταμίνη στην ψυχοσύνθεση όλων μας. Χωρίς αυτή ο άνθρωπος νοσεί σε ψυχή και γιατί όχι σε σώμα.
Στις δράσεις σας στην πόλη, σας είδαμε να ηγείσθε θεατρικών ομάδων. Η Θεσσαλονίκη προσφέρετε στο στήσιμο μιας άρτιας θεατρικής ομάδας με το έπακρο της έννοιας της λέξης ηθοποιός;
Δεν ξέρω αν είναι θέμα πόλης. Εάν θέλεις κάτι πολύ, θα το στήσεις κάποια στιγμή όπου και να είσαι. Εάν στο "έπακρο" ενυπάρχει το οικονομικό βέβαια, θα βάλουμε τα γέλια σύσσωμες οι σκηνές της πόλης. Δε ζει ένας ηθοποιός με θέατρο μόνο. Πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα. Δε λέω κάτι σοφό, είναι γνωστό σε όλους αυτό, δυστυχώς.
Θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τα άμεσα μελλοντικά: Σκηνοθετώ την παράσταση του τμήματος Υποκριτικής Θεάτρου και Κινηματογράφου του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ. Τέλη Μαΐου σκηνοθετώ την παιδική παράσταση ''Κωμοδύσσεια'' της παιδικής θεατρικής ομάδας της σχολής ''All Star dance'' στο θέατρο Σοφούλη. Αρχές Ιουνίου σκηνοθετώ το ''Αν αργήσω κοιμήσου'' του Άκη Δήμου, με τη θεατρική ομάδα Mima De Silva στο Χορόδεντρο. Για του χρόνου δεν έχω σχεδιάσει τίποτα. Θα το κάνω μέσα στο καλοκαίρι.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Info:
Info:
Παίζουν:
Ιωάννα Τάλμπη (Ρόζα)
Αστέρης Νάτσιος (Άλκης)
Αργύρης Παπαδόπουλος (Μαέστρος)
Κείμενο: Ιωάννα Τάλμπη
Σκηνοθεσία: Ιωάννα Τάλμπη / Αστέρης Νάτσιος
Χορογραφία: Αστέρης Νάτσιος
Μουσική Επιμέλεια (Πιάνο): Αργύρης Παπαδόπουλος
Ενδυματολόγος: Mitch Natsios
Φωτογράφος: Κυριάκος Κοράκης
Βίντεο: Λεωνίδας Ραλλίδης
Παραγωγή: Vryzas Productions
Είσοδος: 8 ευρώ
Παραστάσεις:
27 Απριλίου, ώρα 21:00
6 Μαΐου, ώρα 21:00
12 Μαΐου, ώρα 21:00
Χορόδεντρο
Καθολικών 4
54625 Θεσσαλονίκη
Πληροφορίες - κρατήσεις: 6945899650-6992012718
Συνέντευξη: Άκης Αποστολίδης