Η φύση παίζει τα δικά της παιχνίδια. Χωρίς να είναι πάντα αποδεκτά από εμάς. Τι γίνετε όμως όταν γεννιέσαι σε ξένο σωμα, και μάχεσαι να καθιερωθείς σε μια σκληρή κοινωνία, που όλα δείχνουν ότι δεν σε αποδέχεται. Συναντήσαμε την Κρίστη Αλεξίου και μας μίλησε για τη όχι και τόσο εύκολη ζωή της. Τη μάχη για την ένταξη της, το πεζοδρόμιο και την αλλαγή σελίδας στην ζωή της.
Γεννηθήκατε στη Νάουσα σε μια κλειστή κοινωνία. Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή, και τι θα θέλατε να ξεχάσετε;
Δεν μπορώ να πω ότι θα ήθελα να ξεχάσω κάτι. Όλα τότε ήταν πιο αγνά σε ότι έχει να κάνει με τις σχέσεις των ανθρώπων. Τα παιδικά μου χρόνια αλλά και τα εφηβικά για μένα ήταν πάρα πολύ ωραία, ακόμα και αυτό το ψάξιμο που υπήρχε μέσα μου για την σεξουαλικότητά μου είχε μια γλυκιά αίσθηση.
Η ζωή μιας τραβεστί, σίγουρα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Ακολουθήσατε την οδό της πορνείας;
Δυστυχώς τότε αλλά και τώρα, απλώς τώρα ίσως να είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα. Η πορνεία είναι μονόδρομος για μια τραβεστί, από την στιγμή που επιλέγει να ζήσει τη ζωή που αυτή ήθελε γιατί αυτό ένιωθε και όχι να ζει όπως επέλεξε από λάθος η φύση. Κάποια πράγματα ήταν μονόδρομος, γιατί; Γιατί η κοινωνία σε έσπρωχνε εκεί με το να μην αποδέχεται αυτό που είσαι και έτσι σε απέκλειε αυτόματα από την "νορμάλ" εργασία, οπότε αναγκαστικά για βιοποριστικούς λόγους οδηγείσαι αυτόματα στην πορνεία.
Η νύχτα κρύβει κινδύνους πόσο μάλλον όταν είναι κανείς εκτεθειμένος, σε ένα χώρο σαν αυτόν του πεζοδρομίου. Ήρθατε ποτέ αντιμέτωπη με κάτι που έχει χαραχθεί έντονα στη μνήμη σας;
Είχα και εγώ, όπως πολλά ακόμη κορίτσια, τέτοιες κακές εμπειρίες. Την πρώτη φορά το 1994-5 (αν θυμάμαι καλά) με κάτι αδέρφια, πόντιους, από Ρωσία που πέρασαν από την πιάτσα και άρχισαν να μας ρίχνουν ξυράφια με κάτι ειδικούς μηχανισμούς με αποτέλεσμα να τραυματιστεί μια φίλη μου. Για καλή μας τύχη εκείνη την ώρα περνούσε ένα περιπολικό και το σταματήσαμε. Εκείνη τη στιγμή ο ένας εκ των δύο πέταξε κάτω από ένα αυτοκίνητο έναν σάκο που είχε στον ώμο του, ο όποιος είχε μέσα μια βαλλίστρα οπλισμένη (βαλλίστρα είναι το τόξο που πετάει μεταλλικά βέλη και τρυπάει ακόμη και τσιμέντο). Άλλη μια φορά, το 2004, μου επιτέθηκαν 4 άτομα για να με ληστέψουν και το ότι δεν με σκότωσαν είναι από θαύμα. Τη γλίτωσα τελευταία στιγμή! Κάποιοι λένε πως οι τραβεστί βγάζουν εύκολα χρήματα αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Οι τραβεστί βγάζουν γρήγορα χρήματα, όχι όμως εύκολα. Θέλει πολλά κότσια για να κάνεις πεζοδρόμιο.
Το σίγουρο είναι για να επιβιώσεις εκεί έξω θα πρέπει να είσαι σκληρός και με θάρρος. Υπήρξαν ποτέ στιγμές στη ζωή σας που λυγίσατε;
Δεν λύγισα ποτέ γιατί φοβήθηκα. Λύγισα γιατί δεν ήθελα να κάνω πεζοδρόμιο και το έκανα εξαναγκαστικά, για αυτό το λόγο έψαχνα συνέχεια να ασχοληθώ με άλλα πράγματα.
Η οικογένειά σας ήταν στο πλευρό σας σε αυτήν σας την απόφαση; Σας στήριξε;
Ευτυχώς για μένα η οικογένειά μου ήταν από την πρώτη στιγμή δίπλα μου και με στήριζε, παρά τις όποιες αντιρρήσεις τους για το πεζοδρόμιο. Για αυτούς ήμουν το παιδί τους, αυτό αγαπούσαν όχι την σεξουαλικότητα μου. Αυτό πιστεύω πως με κράτησε μακριά από πολλές κακοτοπιές όπου θα μπορούσα να είχα μπλέξει και ακόμη και σήμερα είναι δίπλα μου και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό.
Σας είδαμε να κατεβαίνετε Δημοτική Σύμβουλος στις δημοτικές εκλογές. Πιστεύετε ότι η χώρα μας θα ήταν έτοιμη σε μια τέτοια εκλογή αν και εφόσον σας ψήφιζαν;
Είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά αν και υπήρχε μεγάλη αποδοχή και από straight κόσμο. Εκτιμώ ότι θα ήταν ένα πολύ καλό βήμα για μας, εννοώ για την l.g.b.t κοινότητα και κατ' επέκταση για τους straight. Θα βλέπανε ότι μπορούμε να κάνουμε και άλλα πράγματα εκτός από το πεζοδρόμιο και ότι δεν διαφέρουμε σε τίποτα από αυτούς, εκτός από την σεξουαλικότητα μας που είναι κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να τους απασχολεί.
Ποιο θα ήταν το όραμά σας όσον αφορά το χώρο σας και ποια τα σχέδιά σας που θα θέτατε, υπέρ των διεμφυλικών γυναικών Θεσσαλονίκης;
Για εμένα δυο ήταν αρχικά τα σπουδαιότερα θέματα: πρώτον η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλλου, πράγμα το οποίο ευτυχώς επετεύχθη και για αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στη Μαρίνα Γαλανού, την πρόεδρο του ΣΥΔ και σε όλο το team που εργάστηκε πάνω σε αυτό. Το δεύτερο είναι ο αποκλεισμός από την εργασία και κατ΄ επέκταση από την ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Πιστεύεται ότι η Ελλάδα είναι πουριτανή στο να αποδεχτεί τους τρανς και ότι η ένταξη και η αποδοχή τους στην κοινωνία θεωρείται ταμπού ακόμη και στις μέρες μας;
Πιστεύω πως όσο περνούν τα χρόνια τα πράγματα γίνονται καλύτερα και όσο αλλάζουν οι γενιές εκτιμώ πως θα βελτιώνονται συνεχώς, για αυτό προσπαθούμε άλλωστε. Βέβαια παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και το πως μεγαλώνουν τα νέα παιδιά, με τί αρχές και κατά πόσο τους δίνουν οι δικοί τους να καταλάβουν ότι πρέπει να σέβονται τον άνθρωπο και τις επιλογές του. Πάντως, σήμερα υπάρχει ακόμη πολύς πουριτανισμός.
Σας βλέπουμε ότι έχετε απομακρυνθεί από τον «υπόκοσμο» της νύχτας και ότι ζείτε μια πιο φυσιολογική ζωή. Θέλετε να μας μιλήσετε για την επιχειρηματική σας δραστηριότητα;
Ναι όντως εδώ και 4-5 χρόνια έχω σταματήσει το πεζοδρόμιο και έχω ανοίξει ένα τρανς μπαρ, το TS14. Είναι κάτι που έχω κάνει πολλές φορές. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που έχω μαγαζί και αυτό προερχόταν από την ανάγκη μου να σταματήσω το πεζοδρόμιο. Είχα άλλα 4 μαγαζιά τα όποια άλλα τα πούλησα και άλλα τα έκλεισα για δικούς μου λόγους.
Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης είναι δεκτικός σε ένα τέτοιου είδους χώρο σαν το μπαρ ts-14;
Στα 4 χρόνια λειτουργίας του TS14 αυτό μας δείχνει ο κόσμος. Δεν είναι γκέτο το μαγαζί. Είναι ανοιχτό για όλο τον κόσμο και όλο αυτό έχει ανταπόκριση γιατί έρχονται straight, gay και bisexual. Το TS14 δεν απευθύνεται μόνο σε τρανς ή gay, οπότε ο κόσμος έχει αποδεχτεί το μαγαζί μου. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα φυσιολογικό χώρο διασκέδασης. Γνωριμίες και φλερτ σαφώς και γίνονται όπως σε κάθε μαγαζί.
Ποια συμβουλή δίνετε σε ένα αγόρι, που νιώθει ξένος μέσα στο ίδιο του το σώμα και είναι σε διαδικασία διόρθωσης φύλου;
Να πάρει το δρόμο που το ίδιο θέλει έτσι ώστε να είναι ευτυχισμένο και όχι το δρόμο που του δείχνουν οι άλλοι. Απλώς να έχει στο μυαλό του ότι θέλει γερό στομάχι. Όλο αυτό το τίμημα μπορεί να είναι αρκετά βαρύ.
Εάν είχατε δύναμη να γυρίσετε το χρόνο πίσω τι θα κάνατε ή τι δεν θα κάνατε από μια τόσο πολυτάραχη ζωή;
Δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι, γιατί έχω μάθει να μην μετανιώνω για αυτά που έχω κάνει απλά να μαθαίνω από τα λάθη που σίγουρα έχω κάνει.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Σχέδια; Τώρα; (γέλια) Τα γέλια είναι λόγω ηλικίας. Το μόνο που θέλω είναι να κρατήσω ζωντανό το TS14 και να περνάω ήρεμα. Τα έχω κάνει σχεδόν όλα στη ζωή μου.
Συνέντευξη: ΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
